Πώς να περιγράψει κάποιος την εμπειρία του Ρέικι μέσα από το λόγο. Μοιάζει σαν να προσπαθείς να εξηγήσεις το άρωμα ενός ρόδου θεωρητικά, χωρίς να το μυρίσεις! Γίνεται;...

Τι σημαίνει η λέξη Ρέικι (Ρέι + Κι)
Ρέι: Ουράνια, Συμπαντική, Κοσμική Ενέργεια και
Κι: Ζωτική Ενέργεια, Τσι, Πράνα.

Ο ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΡΕΪΚΙ

Ρέικι είναι ο Τύπος της Ενεργειακής Δράσης που «Επαναφέρει» την Αρμονική Λειτουργία α ν ά μ ε σ α στο Σώμα, την Ψυχή και το Πνεύμα.

Επιχειρώντας την ανάλυση του ορισμού θα διαπιστώσουμε ότι, αν και φαινομενικά απλός, πίσω από τις λέξεις του επιλαμβάνεται κάποιων σημαντικών παραμέτρων, συντεταγμένων, που χρειάζεται να συνυπολογίσουμε για να κατανοήσουμε ή έστω απλά κι ακροθιγώς να επισημάνουμε τον τρόπο λειτουργίας του Ρέικι. Να σκιαγραφήσουμε τη θεματική του που γεννιέται μέσα από μια άρρηκτη σχέση. Τη σχέση του Ουρανού και της Γης...

Ο «Τύπος»

Όταν λέμε ο τύπος της ενεργειακής δράσης, καταλαβαίνουμε, προφανώς, ότι μιλάμε για ενέργεια, αλλά επιπλέον και για κάτι ειδικότερο. Εδώ η λέξη «τύπος» υπαινίσσεται την ύπαρξη και την ειδική σημασία των συμβόλων στο Ρέικι. Τη λειτουργία και την ιδιαίτερη δράση τους: α) στο ν’ αποτυπώνουν και να διατηρούν αναλλοίωτη την ποιότητα και την επενέργεια του Ρέικι και β) στο να μεταδίδουν γνώση αφυπνίζοντας σταδιακά τη συνείδηση, ώστε με τη σειρά της να οδηγείται σε μία σειρά νέων επιγνώσεων.

Η Σημασία των Συμβόλων

Όταν μια διδασκαλία ξεπερνά κατά πολύ τα δεδομένα αντίληψης του κόσμου των πέντε αισθήσεων, είναι δύσκολο έως και ανέφικτο να μεταδοθεί αποκλειστικά και μόνο μέσα από τις λέξεις. Αυτός είναι και ο κύριος λόγος που οι σοφοί σωπαίνουν, όχι γιατί είναι μυστικοπαθείς και υπερόπτες, αλλά επειδή γνωρίζουν ότι κάποια θέματα είναι ζητήματα βιωματικής εμπειρίας και όχι ουτοπικής φιλολογίας. Πώς να περιγράψουν ένα χρώμα που δεν υπάρχει στη γη; Πώς να μεταδώσουν λεκτικά εντυπώσεις που ξεπερνούν τη δυνατότητα κατανόησης του μέσου ανθρώπου; Πώς να διεγείρουν τη φαντασία του, πώς να κάνουν χώρο και να διαπεράσουν τη στεγανοποιημένη του συνείδηση, προσκαλώντας τον να διαμορφώσει νέους κώδικες και ν’ ανυψωθεί αφυπνιζόμενος; Αν όμως σε αυτόν ακριβώς απευθύνονται, τι κάνουν; Πώς θα καταφέρουν, με τον πιο ακέραιο δυνατό τρόπο, να μεταδώσουν αποτελεσματικά μια ανώτερη μορφή σκέψης; Πού θα εμπιστευτούν τον αντικατοπτρισμό της; Ποια γλώσσα θα διαλέξουν για να εκπροσωπήσει το περιεχόμενο της γνώσης τους; Κάποια που θα μπορούσε να εκφράσει το μήνυμά τους μέσα από μία αναλογική υποκατάσταση. Τη γλώσσα των συμβόλων....